นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
ผู้เข้าชมรวม
178
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
178
หมวด : รักอื่น ๆ
อัปเดตล่าสุด : 21 ก.ย. 55 / 19:49 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
Servant of Evil
เพลงนี้ไม่ใช่ว่าเศร้าหรอก
แต่หญิงอ่านเนื้อเพลงที่ไรร้องไห้ทุกที
มันคล้ายๆกับชีวิตจริงของแฟนของหญิงเลยล่ะ
เธอนั้นคือองค์หญิง ส่วนผมเป็นเพียงข้ารับใช้
ฝาแฝดที่น่าสงสาร มีชะตาต้องพรากกัน
หากเพื่อจะปกป้องเธอแล้วล่ะก็
แม้ต้องกลายเป็นมารร้ายผมก็จะทำ
พวกเรากำเนิดมาท่ามกลางความคาดหวัง
โดยมีเสียงระฆังของโบสถ์ลั่นฉลอง
แต่แล้วพวกผู้ใหญ่ก็ได้จัดการกำหนดแบ่งแยกกันเอง
อนาคตของพวกเราจึงถูกขีดออกเป็นสองทาง
แม้ต่อให้ทุกสิ่งในโลกหล้า
กลายเป็นศัตรูของเธอหมดทั้งสิ้น
ผมก็จะเป็นคนที่คอยปกป้องเธอเอง
ดังนั้นโปรดหัวเราะอย่างมีความสุข ณ ตรงนั้นเถิด
เธอนั้นคือองค์หญิง ส่วนผมเป็นเพียงข้ารับใช้
ฝาแฝดที่น่าสงสาร มีชะตาต้องพรากกัน
หากเพื่อจะปกป้องเธอแล้วล่ะก็
แม้ต้องกลายเป็นมารร้ายผมก็จะทำ
ในตอนที่ได้ไปเยือนประเทศข้างเคียง
ก็ได้พบกับสาวน้อยแห่งประเทศสีเขียวคนนั้นเข้า
ด้วยเสียงที่อ่อนหวานและใบหน้ายิ้มแย้มของเธอ
ผมก็ตกหลุมรักเข้าอย่างจังในแรกเห็น
แต่ทว่าองค์หญิงนั้นกลับ
ต้องการให้กำจัดเธอคนนั้น
ผมจึงต้องตอบสนองรับสั่ง
แต่ทำไมกันนะ? น้ำตาไม่ยอมหยุดไหลเลย
เธอนั้นคือองค์หญิง ส่วนผมเป็นเพียงข้ารับใช้
ฝาแฝดผู้ชั่วร้าย มีชะตาต้องพรากกัน
“ของว่างวันนี้คือบริออชล่ะ"
พระองค์แย้มสรวล หัวเราะอย่างไร้เดียงสา
อีกไม่นานก็คงถึงจุดจบของอาณาจักรนี้แล้วกระมัง
ด้วยน้ำมือของเหล่าราษฎรที่เต็มไปด้วยความโกรธขึ้ง
ถ้าหากนี่เป็นกรรมที่สมควรได้รับแล้วล่ะก็
ผมก็จะลุกขึ้นสนองตอบมัน
" เอ้านี่ ผมจะให้ยืมชุดของผมนะ "
" โปรดทรงเอาไว้ แล้วรีบหนีไปเถิด "
" ไม่เป็นไรหรอก พวกเราเป็นแฝดกันนี่นา "
" จะต้องไม่มีใครจับได้อย่างแน่นอน "
ผมคือองค์หญิง ส่วนเธอเป็นผู้ที่หลบลี้หนีความตาย
ฝาแฝดผู้แสนเศร้า มีชะตาต้องพรากกัน
ถ้าหากจะบอกว่าเธอเป็นมารร้ายแล้วล่ะก็
ตัวผมเองก็มีเลือดนั้นไหลเวียนอยู่ในตัวเช่นกัน
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ ดินแดนแห่งหนึ่ง
ยังมีอาณาจักรที่มีสภาพความเป็นอยู่เลวร้าย
ผู้ที่ปกครองอาณาจักรนั้นอยู่ก็คือ
พี่สาวฝาแฝดผู้น่ารักของผมเอง
แม้ต่อให้ทุกสิ่งในโลกหล้า ( และเวลานั้นก็มาถึงในที่สุด )
กลายเป็นศัตรูของเธอหมดทั้งสิ้น ( เสียงระฆังแห่งจุดจบได้กังวานขึ้น )
ผมก็จะเป็นคนที่คอยปกป้องเธอเอง ( โดยไม่แม้แต่จะชายตามองเหล่าราษฎร์ )
ดังนั้นโปรดหัวเราะอย่างมีความสุข ณ ที่แห่งหนใดเถิด ( เธอก็พูดคำติดปากของฉันออกมา )
เธอนั้นคือองค์หญิง ส่วนผมเป็นเพียงข้ารับใช้
ฝาแฝดที่น่าสงสาร มีชะตาต้องพรากกัน
หากเพื่อจะปกป้องเธอแล้วล่ะก็
แม้ต้องกลายเป็นมารร้ายผมก็จะทำ
ถ้าหากชาติหน้าได้เกิดใหม่แล้วล่ะก็
ในตอนนั้นเรามาเล่นด้วยกันอีกนะ
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Servant of Evil
เธอนั้นืออ์หิ ส่วนผมเป็นเพีย้ารับใ้
ฝาแฝที่น่าสสาร มีะา้อพราัน
หาเพื่อะปป้อเธอแล้วล่ะ็
แม้้อลายเป็นมารร้ายผม็ะทำ
พวเราำเนิมาท่ามลาวามาหวั
โยมีเสียระัอโบสถ์ลั่นลอ
แ่แล้วพวผู้ให่็ไ้ัารำหนแบ่แยันเอ
อนาอพวเราึถูีออเป็นสอทา
“อ้า โอ๊ย!!!!”
“อ์ราินีเพะ แฝหิายเ้าะ”
อ์ราินีับ้อมอลูน้อยทั้สออเธออย่าอ่อนโยน
“ทระั้พระนามว่าอะไรเพะ”
“าอส ลิล่า สอื่อนี้ในภาษาปีศาโบราแปลว่า
‘ผูพัน’
พวเาทั้สอแม้ว่าะถูแยาันเพียใสัวันเาะลับมาอยู่้วยัน”
สอเ็น้อยไ้รับาร้อนรัารบัเิอย่ายิ่ให่
านเลี้ยยิ่ให่ถูัึ้นในปราสาทปีศาอันมืมิ
“ทำไมุทำแบบนี้!!!”
“อย่าสิ ผมทนุไม่ไหวแล้วนะ นเป็นราามันผมไม่ใุ่”
“โอ๊ย พอเลยุพาลูรัอุออไปเลยนะ
อย่ามาให้ันเห็นหน้าอี”
เสียทะเลาะันอบิาและมาราอน
บาลึเ้าิใอเ็น้อยน่ารัน่าัที่แอบฟัอยู่นอห้อ
ไม่นานพ่ออทั้สอ็ระาประูออมา
“อส ไปันลู”
พ่อะ อย่าเอาเาไปาหนู
หนูทำผิอะไรหนูอโทษ อย่าเอาเาไป ไ้โปร
าอส!!!!!!!!
แม้่อให้ทุสิ่ในโลหล้า
ลายเป็นศัรูอเธอหมทั้สิ้น
ผม็ะเป็นนที่อยปป้อเธอเอ
ันั้นโปรหัวเราะอย่ามีวามสุ รนั้นเถิ
เธอนั้นืออ์หิ ส่วนผมเป็นเพีย้ารับใ้
ฝาแฝที่น่าสสาร มีะา้อพราัน
หาเพื่อะปป้อเธอแล้วล่ะ็
แม้้อลายเป็นมารร้ายผม็ะทำ
เราทั้สอเิบโอย่ารวเร็ว
เพียแ่ใระทราบันหนอ
ว่าีวิที่ปราศาันและันมัน่าทรมาน
ในารัเลือทหารอ์รัษ์อเ้าหินั้น
เ้าหิเส็ไปทอพระเนรู
ายหนุ่มผมสีทอยาวหน้าาล้ายเธอทุอย่า
สะให้สายาอเธอ ให้ับ้อเพียเาเท่านั้น
เ้าหิระิบับสาวใ้
“เานนั้นเป็นใรหรือ”
“เพียายนหนึ่ที่มาเ้ารับารสอบเป็นทหารอท่านเท่านั้นเพะ
เ้าหิทรโปรเาหรือเพะ”
“ใ่เราเลือเาเป็นทหารอรัษ์้า”
ในอนที่ไ้ไปเยือนประเทศ้าเีย
็ไ้พบับสาวน้อยแห่ประเทศสีเียวนนั้นเ้า
้วยเสียที่อ่อนหวานและใบหน้ายิ้มแย้มอเธอ
ผม็หลุมรัเ้าอย่าัในแรเห็น
แ่ทว่าอ์หินั้นลับ
้อารให้ำัเธอนนั้น
ผมึ้ออบสนอรับสั่
แ่ทำไมันนะ? น้ำาไม่ยอมหยุไหลเลย
ั้แ่ไ้มาเป็นทหารอรัษ์
เาไ้ออไปเยี่ยมเยี่ยนนบท่าแนรั้แรพร้อมเ้าหิ
เธอูสนใ่าแนมา
วันหนึ่ผมเินิามเธอไป
ผมไ้พบเอับเพื่อนเ่าอเ้าหินั้น
วีนา
ผมสีเียวูอ่อนวัย าสีฟ้าอ่อนโยน
น้ำเสียและิริยาอันอ่อนหวานส่มายัเา
ผมรัเธอ
เหมือนเ้าหิะทรทราบวามในใอเา
เธอถามเารๆ
ายหนุ่มบอ “ไม่อรับ หัวใอผมมอบให้เพียท่าน”
“ถ้าเป็นเ่นนั้น ่าวีนาะ!!”
าอสเพียเินไปามทาไปยับ้านอวีนาอย่าอ่อนแร
หิสาวผมสีเียวเินมาเปิประูพร้อมยิ้มแย้ม “มีอะไรหรอมาะึเียว”
เาำหยิบมีสั้นสีเินที่ลิล่ามอบให้เา
แทเ้าไปยัหัวใอเธอ
ึ!
วินาทีสุท้ายเธอระิบบอ
“เรารัเธอมานะ าอส”
เธอนั้นืออ์หิ ส่วนผมเป็นเพีย้ารับใ้
ฝาแฝผู้ั่วร้าย มีะา้อพราัน
“อว่าวันนี้ือบริออล่ะ"
พระอ์แย้มสรวล หัวเราะอย่าไร้เียสา
อีไม่นาน็ถึุบออาาัรนี้แล้วระมั
้วยน้ำมืออเหล่าราษรที่เ็มไป้วยวามโรธึ้
ถ้าหานี่เป็นรรมที่สมวรไ้รับแล้วล่ะ็
ผม็ะลุึ้นสนออบมัน
อาาัรปีศาอันโหร้าย
สัวัน้อล่มสลาย
ารปรอที่ษัริย์เป็นให่
ปีศาลุ่มหนึ่่อบึ้น
ประานส่วนมาเห็น้วยับพวบ ประท้วให้ประหารเ้าหิะ
เ้าหิไ้เพียทอพระเนร
มอประานที่โรธแ้นเธออย่าหม่นหมอ
ายหนุ่มเ้าไปอร่าบาอย่าทะนุถนอมแล้วปล่อยไว้ในห้อ
วามรัอเรานั้นเป็นไปไม่ไ้
" เอ้านี่ ผมะให้ยืมุอผมนะ "
" โปรทรเอาไว้ แล้วรีบหนีไปเถิ "
" ไม่เป็นไรหรอ พวเราเป็นแฝันนี่นา "
" ะ้อไม่มีใรับไ้อย่าแน่นอน "
ผมืออ์หิ ส่วนเธอเป็นผู้ที่หลบลี้หนีวามาย
ฝาแฝผู้แสนเศร้า มีะา้อพราัน
ถ้าหาะบอว่าเธอเป็นมารร้ายแล้วล่ะ็
ัวผมเอ็มีเลือนั้นไหลเวียนอยู่ในัวเ่นัน
วามสันพันธ์อันลึึ้่าเป็นรารีที่น่าำ
บทบรรเลรัแรและสุท้าย
เสียหอบปะปนเสียราหวานัระมทั่วห้อ
รุ่เ้ามาเยือนาอสสวมเสื้อผ้าอเาให้หิสาว
แล้ว็สวมเรื่อทรเ้าหิรบรันให้ัวเอแทน
อุ้มเ้าหิัวริลไปัไว้ห้อใ้ิน
านั้นออไปเผิหน้าับประาน
าลรั้หนึ่นานมาแล้ว ินแนแห่หนึ่
ยัมีอาาัรที่มีสภาพวามเป็นอยู่เลวร้าย
ผู้ที่ปรออาาัรนั้นอยู่็ือ
พี่สาวฝาแฝผู้น่ารัอผมเอ
แม้่อให้ทุสิ่ในโลหล้า ( และเวลานั้น็มาถึในที่สุ )
ลายเป็นศัรูอเธอหมทั้สิ้น ( เสียระัแหุ่บไ้ัวานึ้น )
ผม็ะเป็นนที่อยปป้อเธอเอ ( โยไม่แม้แ่ะายามอเหล่าราษร์ )
ันั้นโปรหัวเราะอย่ามีวามสุ ที่แห่หนใเถิ ( เธอ็พูำิปาอันออมา )
สายาอผู้นที่มอมายัเามัน่าน่าสมเพศในัวเาริๆ
ถูเี่ยนี ทรมาน่าๆนานา
ยัไม่ร้ออวามเมา
่าหยิ่ยโส
่อนนาทีสุท้ายมาเยือน
หิสาวหน้าหวานหยาแย้มามราเพรอันมี่า
สวมเสื้ออเาปราเบื้อหน้า
เธอแย้มยิ้มอันอ่อนหวาน
“อเพียเธอยิ้มไ้ะให้เราทำอะไร็ไ้”
สิ่สุท้ายที่หิสาวอ่านริมฝีปาเาไ้
“หนีไปะ ผมรัุ อย่าร้อไห้”
เสียปืนัสนั่น พร้อมหยาน้ำาอหิสาว
เธอนั้นืออ์หิ ส่วนผมเป็นเพีย้ารับใ้
ฝาแฝที่น่าสสาร มีะา้อพราัน
หาเพื่อะปป้อเธอแล้วล่ะ็
แม้้อลายเป็นมารร้ายผม็ะทำ
ถ้าหาาิหน้าไ้เิใหม่แล้วล่ะ็
ในอนนั้นเรามาเล่น้วยันอีนะ
ำพูอเาไม่สามารถทำให้เป็นริไ้
วามเศร้าเสียใ
มัน่าน่าท้อแท้เสียริ
ั้แ่เ็ๆ ทำไมันที่เา้อรับทรมานแทนเธอลอเวลา
เิใหม่ไ้เรามาเล่น้วยันอีนะ
ผลงานอื่นๆ ของ Harp sound ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Harp sound
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น